When I was younger, I prayed for the day that I would be allowed to decide for myself, thus, be held responsible for my actions. Yung pakiramdam na matured ka na, at oras na nagdecide ka, rerespetuhin ng mga tao yung desisyon mo, dahil alam nila na nasa tamang pag-isip, edad, at wiso ka.
Ngayon, parang ang hirap na, kasi ang dami mo din palang dapat i-consider. Yung mga tao sa paligid mo, yung mga maaapektuhan ng desisyon mo.
Wait, nawala sa utak ko yung point ng blog.
Basta, kaya ako nagsusulat ngayon, kasi masama ang loob ko.
I think I am being restricted to see one of my good friends.
Parang nasa posisyon ako na dapat akong pumili, kung siya ba, o ako.
Ganun.
Ang mahirap jan, pinagdedesisyon ka nila sa sarili mo, pero sa utak nila, may consequences nang nakahanda kapag mali ka ng sagot.
Wah, sabaw na ako, sakto sa panahon, araw ng mga patay.
Deds!
No comments:
Post a Comment